داشتم عکس سردار رویانیان و علی کریمی که همدیگر را در آغوش گرفته بودن را می دیدم و با چهره خندان و بشاش رویانیان پیش خود گفتم:حالا خوبه که تیم پرسپولیس از زمانیکه ایشان مدیر عاملش شده است نتایج درخور توجه بگیرد و حتی در پایان فصل فوتبالی امسال یک جام هم برای این باشگاه بیاورد.
چون همبشه ثابت شده که افرادی که در پستها و یا مکانهای قرار میگیرند که اصلا نباید باشند و هیچ اطلاعی از محلی که در آن حضور دارند،ندارند،موفق تر از کسانی عمل کرده اند که به قولی اینکاره بوده اند و در بطن آن کار قرار داشته اند.
مثالی میزنم که بیشتر قضیه را باز کرده باشم؛زمانی که در دوران نوجوانی و هنگامی که در س می خواندیم،در زمانهای که فوتبال بازی می کردیم و یک یا دو یار برای کامل شدن تیمهایمان کم داشتیم،مجبور می شدیم از نفراتی در بازی خود استفاده کنیم که هیچ علاقه ای به بازی فوتبال یا ورزش نداشتند و فقط به اصرار ما به جمع ورزشی مان می پیوستند.
در اغلب اینجور مواقع این افراد را درون دروازه می گذاشتیم که مثلا زیاد باعث در بطن بازی قرار نگیرند و باعث ایجاد کردن مشکلات عدیده ای نشوند!
همیشه این افراد که دیمی و بی خیال بازی می کردندو اهمیتی برایشان نداشت،موفق تر از کسانی که مثلا علاقمند به فوتبال و شوق و ذوق بازی کردن داشتند،بودند!حتی در برخی مواقع از خودمان هم بهتر بازی می کردند!
مهترین عامل این موفق بودن آنها این بود که اصلا برایشان مهم نبود نتیجه چی می شود و کی می بازد و کی برنده میشود.برد و باخت را اصلا نمی دانستند که چی هست و اگر برنده شوند چه کیفی می کنند و اگر ببازند چه اتفاقی می افتد.همیشه خونسرد بودند و حتی به تعصبات و جنب و جوشی که برای بردن داشتیم می خندیدند!اما ما این خوب ظاهر شدن آنها را شانس قلمداد می کردیم و هیچ وقت به این موضوع که شاید آنها بخاطر اهمیت ندادن و بی خیالی طی کردنشان باعث آن می شد که اتفاقی خوب بازی کنند.
نکته:شاید هم استعدادشان نهفته بوده و اگر بیشتر به آنها بها داده می شد،حتی از خودمان هم بهتر فوتبال بازی می کردند.
در مورد حبیب کاشانی هم همین مسئله صدق می کرد.وقتی ایشان برای اولین بار مدیر عامل پرسپولیس شدند،این تیم را به قهرمانی رساندند و محبوبیتی نزد هواداران خود کسب کردند.همین عامل باعث شد وقتی که ایشان از پرسپولیس رفتند در سالهای بعد بعد از ناکامی با محمد انصاری فرد،دوباره نام ایشان بر روی سکوها فریاد زده شود.حال سردار رویانیان را می توانیم این گونه به مدیریت وی اعتماد کنیم و فرض را بر این بگذاریم افرادی که مثل ایشان سابقه ای در مدیریت ورزشی ندارند با تکیه بر همان خونسردی و یا شانسی که در موردش صحبت کردم،در سال اول حضورش برای پرسپولیس بتواند جامی هم بیاورد.
شاید هم استعداد نهفته ای در ایشان باشد و با حضور در راس مدیریتی باشگاه پرسپولیسشکوفا شود و به یکی از مدیر عاملان موفق و محبوب تبدیل شوند.
قدم خیر یا لوک خوش شانس
نويسنده: 
